ลิงกัง เรื่องราวจากป่าลึก เผยชีวิตอันน่าทึ่งของเหล่าวานร

ลิง สัตว์ที่มีความใกล้เคียงกับมนุษย์โดยเฉพาะในเรื่องของสรีระและความเฉลียวฉลาด โดยเฉพาะลิงกังที่ถือว่ามีความเฉลียวฉลาดเป็นอย่างมาก นอกจากนี้ยังมีสมาธิที่สูงกว่าลิงสายพันธุ์อื่นอีกด้วย วันนี้เราจะพาทุกคนไปทำความรู้จักกับลิงสายพันธุ์นี้กันว่า พวกมันจะมีลักษณะเป็นอย่างและมีความน่าสนใจขนาดไหน ไปติดตามพร้อมกันได้เลย

ติดตามเรื่องราวอื่น ๆ ที่น่าสนใจ เพิ่มเติมได้ที่นี่

ทำความรู้จักลิงกัง วานรผู้เฉลียวฉลาด สู่สัตว์เลี้ยงแสนรัก

ลิงกัง เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่มีขนาดตัวค่อนข้างเล็กเมื่อเทียบกับลิงสายพันธุ์อื่น ๆ ตามลำตัวของพวกมันจะปกคลุมไปด้วยขนสีน้ำตาลอ่อนหรือสีน้ำตาลปนเทาที่มีความยาวเล็กน้อย บริเวณหน้าท้องถูกปกคลุมไปด้วยขนอ่อน ๆ สีขาว แต่บริเวณกลางกระหม่อมขนจะเป็นสีน้ำตาลเข้มไปจนถึงสีดำ ลักษณะเป็นทรงสามเหลี่ยมแผ่ออกคล้ายกับทรงผม

นอกจากจะตัวเล็กแล้ว ลิงกังยังมีหางสั้นอีกด้วย โดยมีความยาวหางประมาณ 24 เซนติเมตรเท่านั้น แขนขาของจะเรียวยาวเป็นพิเศษ ตัวผู้จะมีขนาดตัวที่ใหญ่กว่าตัวเมียประมาณ 2 เท่า

ตัวผู้สามารถมีความยาวลำตัวได้ประมาณ 56 เซนติเมตร และน้ำหนักเฉลี่ยไม่เกิน 14.5 กิโลกรัม ส่วนลิงกังตัวเมียอาจมีความยาวลำตัวพอ ๆ กัน แต่มีน้ำหนักเฉลี่ยสูงสุดจะอยู่ที่ประมาณ 10.9 กิโลกรัมเท่านั้น นอกจากนี้ตัวผู้ยังมีเขี้ยวที่แหลมยาวถึง 12 มิลลิเมตร ในขณะที่เขี้ยวของตัวเมียจะสั้นเพียง 7.3 มิลลิเมตร

สายพันธุ์และถิ่นที่อยู่อาศัย

เราสามารถแยกสายพันธุ์ของลิงกังออกได้เป็น 3 สายพันธุ์ย่อย ประกอบไปด้วย ลิงกังเหนือ ลิงกังใต้ และลิงกังปาไก ลิงกังเหนืออาศัยอยู่ในคาบสมุทรอินโดจีน ไปจนถึงทางตอนใต้ของประเทศไทยในจังหวัดสุราษฎร์ธานีและกระบี่ ส่วนลิงกังใต้จะกระจายสายพันธุ์อยู่ตั้งแต่จังหวัดสุราษฎร์ธานีและกระบี่ ลงไปจนถึงเกาะสุมาตรารวมถึงเกาะบอร์เนียว และสุดท้ายลิงกังปาไกสามารถพบได้เฉพาะในหมู่เกาะปาไกในประเทศอินโดนีเซียเท่านั้น

ที่น่าสนใจคือ ประเทศไทยของเราเป็นประเทศเดียวในโลก ที่มีทั้งลิงกังเหนือและลิงกังใต้ อาศัยอยู่ตามธรรมชาติ แต่โดยทั่วไปแล้วเราสามารถพบพวกมันได้ทั่วทั้งทวีปเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในหลายประเทศ ไม่ว่าจะเป็นทางตอนใต้ของประเทศจีน ทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย ทางตะวันออกของประเทศบังกลาเทศ ประเทศมาเลเซีย ไทย ลาว พม่า กัมพูชา เวียดนาม และมาเลเซีย ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในป่าทึบที่เป็นป่าบึงหรือป่าฝน สูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 2,000 เมตร

พฤติกรรมและวิถีชีวิต

ลิงกังเป็นสัตว์ที่มักจะอยู่รวมกันเป็นฝูง โดยในฝูงจะมีทั้งตัวผู้และตัวเมียหลายตัว ใน 1 ฝูงจะมีสมาชิกตั้งแต่ 15 ตัวไปจนถึง 40 ตัว และมีตัวผู้อยู่ประมาณไม่เกิน 6 ตัว ส่วนตัวผู้ที่เกิดใหม่ เมื่อพวกมันโตเต็มวัยแล้วก็จะแยกออกไปอยู่ตามลำพังหรือเข้ากับฝูงใหม่

เมื่อมีตัวผู้เข้าฝูงมาใหม่ พวกมันจะอยู่ในลำดับชั้นที่ต่ำที่สุด จากนั้นจะต้องต่อสู้เพื่อแย่งชิงอันดับที่สูงขึ้น ในขณะที่ลิงกังตัวเมียก็มีลำดับชั้นด้วยเช่นกัน แต่สามารถมีอันดับสูงสุดได้หลายตัว ที่สำคัญคือส่วนใหญ่แล้วพวกมันจะรักใคร่กลมเกลียวกันดี

พฤติกรรมที่น่าสนใจของลิงกังก็คือ ถึงแม้ว่าจะอยู่ฝูงเดียวกันแต่พวกมันก็สามารถต่อสู้กันเองได้ ตัวเมียที่อยู่รวมตัวกันอาจจะต่อสู้กับตัวผู้ที่อันดับต่ำกว่าตัวเองเพื่อแย่งชิงอาหารได้ แต่ถึงอย่างนั้นพวกมันก็มีวิธีการแสดงการยอมรับหลังจบการต่อสู้ด้วยเช่นกัน

อย่างเช่น ตัวเมีย หากตัวที่อันดับสูงกว่าสามารถขึ้นคร่อมอีกตัวได้ ก็ถือว่าตัวนั้นชนะไป สำหรับการต่อสู้ของตัวผู้ หากตัวที่สามารถขึ้นคร่อมอีกฝ่ายได้เป็นตัวที่มีอันดับต่ำกว่า พวกมันก็จะยังคงได้รับการยอมรับจากตัวที่มีอันดับสูงกว่าด้วยเช่นกัน

โดยปกติแล้วพวกมันจะหากินบนพื้นดินในตอนกลางวัน โดยมีพื้นที่หากินประมาณ 0.60-8.20 ตารางกิโลเมตร และนอกจากนี้ลิงกังยังมักจะย้ายพื้นที่หากินอยู่เป็นประจำ และสามารถเดินทางได้สูงสุดวันละประมาณ 3,000 เมตร

หากบริเวณไหนมีลิงชุกชุม พื้นที่ในการหากินของแต่ละฝูงก็อาจจะซ้อนทับกันได้ ถึงอย่างนั้นพวกมันก็ไม่ค่อยทะเลาะกันเรื่องการแบ่งเขตแดนสักเท่าไหร่ อาหารหลักก็จะเป็นพวกพืชผักผลไม้ แต่บางครั้งก็จะกินแมลง ปู หรือตัวอ่อนปลวกเพื่อเสริมโปรตีนด้วย

โดยทั่วไปแล้วลิงกังเป็นสัตว์ที่ค่อนข้างเงียบ จะส่งเสียงก็เฉพาะเวลาที่ต่อสู้กันเท่านั้น เพราะพวกมันสามารถสื่อสารด้วยกันท่าทางและสีหน้า ตามธรรมชาติพวกมันจะมีอายุขัยอยู่ที่ 26 ปี แต่หากเป็นตัวที่ได้รับการเลี้ยงดูก็จะสามารถมีอายุยืนยาวได้ถึง 35 ปีเลยทีเดียว 

ศัตรูตามธรรมชาติจะมีทั้งเสือและงู รวมไปถึงมนุษย์ที่ล่าพวกมันเพื่อนำเอาไปใช้ประกอบอาหารหรือทำยาจีน ปัจจุบันถูกประเมินสถานภาพในระดับที่เสี่ยงสูญพันธุ์และจัดเป็นสัตว์คุ้มครองในประเทศไทย

ลิงกัง เพื่อนคู่ต้นมะพร้าวของคนไทย ที่เคยถูกกล่าวหาว่าเป็นการทารุณกรรมสัตว์

ในช่วงเวลาหนึ่งหลายคนคงเคยได้ยินว่า ในต่างประเทศมีการรณรงค์งดซื้อมะพร้าวจากประเทศไทย เนื่องจากมองว่าการที่คนไทยใช้ลิงกังในการเก็บมะพร้าวเป็นการทารุณกรรมสัตว์ สัตว์ที่ถูกใช้งานจะต้องถูกฝึกอย่างหนักและทุกข์ทรมาน แต่ในความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่แบบนั้นเลยแม้แต่น้อย 

การที่ชาวบ้านใช้ลิงเก็บมะพร้าว เป็นเพียงวิถีชีวิตที่ชาวบ้านปรับตัวเพื่ออยู่อาศัยร่วมกับสัตว์ก็เท่านั้น ที่สำคัญไม่ใช่ว่าชาวบ้านจะใช้ลิงกังทุกตัวในการปีนขึ้นไปเก็บมะพร้าวบนต้นที่มีความสูงนับ 10 เมตร ตัวที่จะสามารถขึ้นต้นมะพร้าวได้ส่วนใหญ่แล้ว จะเป็นตัวผู้ที่มีความสามารถและผ่านการฝึกมาเป็นอย่างดีเท่านั้น ส่วนตัวเมียจะฝึกเพื่อใช้เก็บผักผลไม้กับต้นที่มีความสูงน้อยกว่ากันเยอะ นอกจากนี้ชาวบ้านส่วนใหญ่ยังเลี้ยงดูพวกมันเป็นอย่างดีราวกับคนในครอบครัวอีกด้วย

เพราะฉะนั้น เรื่องการที่พวกมันเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ก็ลืมไปได้เลย เพราะว่าพวกมันยังสามารถขยายพันธุ์ได้อย่างรวดเร็ว แถมยังเป็นสัตว์เลี้ยงและสัตว์ใช้งานของมนุษย์ โอกาสที่จะสูญพันธุ์จึงน้อยลง การที่มนุษย์เลี้ยงและฝึกใช้งาน เป็นการปรับตัวให้สามารถอยู่ร่วมกันระหว่างมนุษย์และสัตว์ป่า ที่มีความน่าสนใจเป็นอย่างมาก ทั้งยังเป็นอีกหนึ่งแนวทางที่ช่วยอนุรักษ์ลิงให้ยังคงดำรงเผ่าพันธุ์สืบไปในอนาคตได้อีกด้วย

ติดตามเรื่องราวอื่น ๆ ของบรรดาสัตว์โลกแสนรู้ได้ที่ Animalkingdom.me