รู้จักกับ บริติช ช็อตแฮร์ แมวขนสั้นลูกคุณหนู ส่งตรงจากเมืองผู้ดี

ฉายาผู้ดีอังกฤษเป็นฉายาที่ไม่ใช่ว่าได้มาแบบเล่น ๆ เพราะอังกฤษเป็นเมืองแห่งผู้ดีอย่างแท้จริง ตั้งแต่ผู้คนไปจนถึงแมวกันเลยทีเดียว โดยเฉพาะแมวสายพันธุ์บริติช ช็อตแฮร์ สายพันธุ์แมวที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศอังกฤษ ที่มาพร้อมกับความเป็นผู้ดีแบบจัดเต็ม พวกเขามีรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูสง่างาม มีนิสัยที่น่ารักและเป็นมิตร ถึงจะไม่ได้รับความนิยมเทียบเท่ากับ อเมริกัน ช็อตแฮร์ แต่บอกเลยว่าความน่ารักของทั้งคู่สูสีกันสุด ๆ 

ติดตามเรื่องราวอื่น ๆ ที่น่าสนใจ เพิ่มเติมได้ที่นี่ 

ทำความรู้จักกับแมวบริติช ช็อตแฮร์ แมวขนสั้นที่มาพร้อมกับความสง่างาม

บริติช ช็อตแฮร์ เป็นสายพันธุ์แมวที่อาจไม่คุ้นหูในกลุ่มคนเลี้ยงแมวสักเท่าไหร่ เพราะโดยส่วนใหญ่แล้วสายพันธุ์อเมริกัน ช็อตแฮร์ จะได้รับความนิยมมากกว่า และยังมีหลายคนที่เข้าใจผิดว่า พวกเขาไม่ต่างอะไรจากสายพันธุ์อเมริกัน ช็อตแฮร์ แต่จริง ๆ แล้วพวกเขามีความแตกต่างที่เราสามารถสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจน

พวกเขาจะเป็นแมวขนาดกลางที่มีขนาดตัวค่อนไปทางใหญ่ สามารถมีน้ำหนักตัวเฉลี่ยได้สูงสุดถึง 9 กิโลกรัมเลยทีเดียว ความสูงอยู่ที่ประมาณ 14 นิ้ว และมีความยาวลำตัวได้ถึง 25 นิ้ว ลักษณะที่โดดเด่นของ บริติช ช็อตแฮร์ ก็คือ 

การมีใบหน้ากลมและมีแก้มยุ้ยเป็นลูก ๆ ใบหูขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป ดูเป็นทรงกลมมากกว่าทรงสามเหลี่ยม รูปร่างค่อนข้างอ้วนท้วม ขาแข็งแรง อุ้งเท้ามังคุดกลมป๊อก หางหนา แต่ปลายจะมน ๆ และเล็กกว่าโคนหางเล็กน้อย

การดูแล บริติช ช็อตแฮร์ ไม่ใช่เรื่องยาก เพราะพวกเขาสมกับเป็นแมวผู้ดีอังกฤษอย่างแท้จริง มีนิสัยที่เรียบร้อยน่ารัก สามารถเข้ากับมนุษย์ได้เป็นอย่างดี ชื่นชอบการได้รับความเอาใจใส่จากคนรอบข้าง แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ได้เรียกร้องความสนใจมากเกินไปจนถึงขั้นที่ทำให้เรารำคาญ 

พวกเขาแค่จะเดินตามเจ้าของไปรอบบ้าน หากคุณทำอะไรอยู่ก็จะนั่งรออย่างเรียบร้อย หากคุณนั่งพัก พวกเขาก็จะกระโดดขึ้นมานั่งอ้อนอยู่บนตัก ซึ่งถือว่าค่อนข้างเรียบร้อยและสงบเสงี่ยม ไม่มีการส่งเสียงร้องโหวกเหวกโวยวาย ทำให้สามารถเลี้ยงในห้องพักหรือคอนโดมิเนียมได้ แต่สิ่งที่ต้องระวังก็คือ บริติช ช็อตแฮร์ ไม่ค่อยชอบการอุ้มสักเท่าไหร่ หากอยากเล่นกับพวกเขา ให้เราลูบไปตามตัวพวกเขาเบา ๆ ก็พอ

บริติช ช็อตแฮร์เป็นแมวที่เหมาะสำหรับใครบ้าง

สำหรับใครที่ไม่เคยเลี้ยงอะไรมาเลยในชีวิตนี้และสนใจอยากจะเลี้ยง บริติช ช็อตแฮร์ เป็นตัวแรก ความจริงแล้วก็ถือว่าค่อนข้างเหมาะ เพราะวิธีเลี้ยงแมวสายพันธุ์นี้ไม่ได้ยุ่งยากอะไร พวกเขามีขนาดตัวค่อนข้างใหญ่โต อาจจะต้องทำกิจกรรมหรือพาไปออกกำลังกายบ้าง แถมตอนเด็กยังเต็มไปด้วยพลังงาน อาจจะมีความซุกซนบ้างตามประสา ต้องรอให้โตเป็นผู้ใหญ่ถึงจะสงบเสงี่ยมมากขึ้น

เมื่อโตเต็มวัยจะเลือกนอนกลิ้งไปมาอยู่ในบ้านมากกว่าออกไปวิ่งเล่นข้างนอก ที่สำคัญคือพวกเขามีมารยาท ไม่ทำลายข้าวของหรือขนโซฟาแต่อย่างใด เพราะฉะนั้นใครก็สามารถเลี้ยงพวกเขาได้ ไม่ว่าจะเป็นคนที่ไม่เคยเลี้ยงอะไรมาก่อน คนที่มีเด็กเล็กอยู่ในครอบครัว หรือคนที่มีสัตว์ตัวอื่นอยู่แล้ว 

ขอเพียงแค่สัตว์ตัวนั้นเป็นมิตรกับแมว พวกเขาก็จะสามารถอยู่ร่วมกันได้แบบไม่มีปัญหา ยกเว้นเสียแต่ว่าเป็นสัตว์ขนาดเล็กประเภทเหยื่อ ที่อาจจะไม่เหมาะสำหรับการเลี้ยงด้วยกันสักเท่าไหร่ ส่วนการดูแล บริติช ช็อตแฮร์ ในด้านอื่น ๆ ก็จะมีเรื่องอาหาร ที่ต้องพิจารณาให้เหมาะสมตามช่วงวัย โภชนาการต้องครบถ้วนตามความต้องการ 

พวกเขามีมวลกล้ามเนื้อค่อนข้างเยอะ เราอาจจะต้องเสริมโปรตีนให้มากเป็นพิเศษ แต่ข้อดีก็คือ บริติช ช็อตแฮร์ เป็นแมวขนสั้น ขอเพียงแค่เราหวีขนพวกเขาเป็นประจำวันละครั้ง อาบน้ำอย่างน้อยเดือนละครั้งก็เพียงพอ และพวกเขาไม่ได้มีขนหลุดร่วงไปทั่วทุกที่ภายในบ้านเหมือนกับแมวขนยาวแต่อย่างใด

เปิดประวัติ บริติช ช็อตแฮร์ แมวที่เก่าแก่ที่สุดบนเกาะอังกฤษ

ความเป็นมาของแมวสายพันธุ์บริติช ช็อตแฮร์ในฐานะสัตว์เลี้ยง เราทราบเพียงแค่ว่า พวกเขามีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศอังกฤษ โดยจัดว่าเป็นสายพันธุ์ที่มีความเก่าแก่มากที่สุดในทวีปยุโรป เนื่องจากพวกเขามักปรากฏตัวอยู่ในเรื่องเล่าและนิทานทางฝั่งยุโรปมากมาย 

เราไม่อาจทราบช่วงเวลาที่ชัดเจนได้ แต่มีการคาดเดากันว่า ต้นกำเนิดของพวกเขามาจากชาวโรมันโบราณที่ได้เข้ามายึดครองอังกฤษ พวกเขานำเอาแมวจากอียิปต์มาเลี้ยง เมื่อแมวจากอียิปต์ผสมพันธุ์กับแมวป่าในยุโรป ก็ได้กลายมาเป็นแมวสายพันธุ์ขนสั้นประจำอังกฤษขึ้นมานั่นเอง

แต่กว่าที่ บริติช ช็อตแฮร์ จะได้รับความนิยมในการเลี้ยง ต้องรอจนถึงยุควิคตอเรียกันเลยทีเดียว ช่วงเวลานั้นผู้คนที่รักแมวได้พยายามปรับปรุงสายพันธุ์และสร้างมาตรฐานให้กับพวกเขา จนในสุดท้ายพวกเขาก็ได้รับการยอมรับในงานจัดแสดงโชว์แมว ว่าเป็นแมวที่เป็นพันธุ์แท้เพียงสายพันธุ์เดียวเท่านั้น 

เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ในยุคสงครามโลกครั้งที่ 2 จำนวนน้องแมวสายพันธุ์นี้ลดลงไปอย่างน่าใจหาย เพราะพวกเขาได้รับผลกระทบจากการบุกโจมตี พอจบสงครามโลกพวกเขาเหลือประชากรเพียงน้อยนิดเท่านั้น ต้องยกความดีความชอบให้กับนักเพาะพันธุ์แมว ที่ทำให้พวกเขายังคงสามารถดำรงเผ่าพันธุ์ต่อไปได้ 

จนกระทั่งในปี 1967 สมาคมสายพันธุ์แมวแห่งอเมริกาก็ได้รู้จักกับแมวสายพันธุ์นี้ในที่สุด แต่ก็ต้องรอถึงปี 1980 เลยทีเดียว กว่าจะมีการรับรองสายพันธุ์

ติดตามเรื่องราวอื่น ๆ เกี่ยวกับสัตว์โลกแสนรู้ได้ที่ Animalkingdom.me