แมวแร็กดอลล์ แมวขนปุย

วันนี้ Animal kingdom จะมาแนะนำแมวสายพันธุ์ แมวแร็กดอลล์ ให้ทุกคนได้รู้จักกันค่ะ แมวสายพันธุ์นี้ เป็นแมวที่มีความน่ารัก รักความสงบ ขี้อ้อน รักความสะอาด สำหรับใครที่อยากเลี้ยงแมวจะต้องมองเจ้าแร็กดอลล์เป็นหนึ่งในตัวเลือกแล้วค่ะ และเราจะนำข้อมูลต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับแมวสายพันธุ์นี้มาให้ทุกคนประกอบการตัดสินใจในการเลือกหามาเลี้ยง ถ้าพร้อมแล้วไปกันเลย

ข้อมูลทั่วไปของแมวสายพันธุ์ แร็กดอลล์

แมวสายพันธุ์นี้ถูกเพาะพันธุ์ขึ้นมาในช่วงปี ค.ศ. 1960 โดย Ann Baker นักเพาะพันธุ์สัตว์ ซึ่งเป็นคนแคลิฟอร์เนีย โดยในช่วงแรก Ann Baker ได้เลือกแมวที่มีบุคลิกอ่อนโยน รูปร่างใหญ่ ดูเงียบสงบ และมีขนที่ยาวโดดเด่น ส่วนลายคล้ายกับลายของแมวหิมาลายัน ซึ่งมีลักษณะเป็นจุด ทำให้แมวที่ Ann Baker เพาะพันธุ์ถูกเรียกว่า แร็กดอลล์ แมวสายพัธุ์นี้เป็นการผสมพันธุ์กันระหว่างแมวแองโกร่ากับแมวเปอร์เซีย และก็มีการพัฒนาสายพันธุ์มาเรื่อย ๆ จนกลายเป็นแมวแร็กดอลล์ที่คนรู้จักกันในปัจจุบัน

ลักษณะทางกายภาพ

แมวแร็กดอลล์เพศผู้จะมีน้ำหนักอยู่ที่ประมาณ 9 กิโลกรัม ส่วนเพศเมียจะมีน้ำหนักราว 6-7 กิโลกรัม ดวงตาเป็นสีฟ้าประกาย  มีขนที่ยาวพอประมาณ ลำตัวจะเป็นขนสีอ่อน ส่วนขาหน้า ใบหู หาง และใบหน้า จะมีขนสีเข้มกว่าลำตัว อุ้งเท้ามีลักษณะกลมขนาดใหญ่และมีขนเป็นกระจุก ส่วนหางจะมีขนที่ยาวคล้ายกับขนนกพร้อมที่จะสะบัดไปมา ซึ่งจะเป็นขนที่หนานุ่ม พวกมันมีขนด้วยกัน 4 แบบ ได้แก่ van, bi-color, pointed และ mitted มีอยู่ 8 สี คือ cinnamon, cream, red, fawn, lilac, blue, seal และ chocolate ขนบริเวณเอวจะหนาฟู และจะมีจุดเด่นอีกจุดคือบริเวณอุ้งเท้าไปถึงขาจะมีลักษณะคล้าย ๆ สวมถุงเท้าอยู่ จึงทำให้แมวสายพันธุ์นี้คล้ายกับตุ๊กตาผ้า 

ลักษณะนิสัย

พวกมันมีนิสัยที่ขี้อ้อนและก็ชื่นชอบผู้คน เป็นแมวที่มีความเรียบร้อยและเงียบสงบ เป็นมิตรสามารถเข้ากับผู้คนได้ง่าย แถมยังมีเสียงร้องที่นุ่มนวลรื่นหูอีกด้วย รักความสะอาด โดยเฉพาะขน มันจะดูแลขนของตัวเองด้วยการเลีย ส่วนในเรื่องของสุขภาพนั้น แมวสายพันธุ์นี้เป็นแมวที่มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงดีเยี่ยมเลยค่ะ แต่ก็อาจจะพบโรคประจำสายพันธุ์อย่าง โรคหัวใจ การติดเชื้อที่ง่าย โรคเหยื่อบุช่องท้องอักเสบและนิ่วในกระเพาะปัสสาวะ เป็นต้น

การดูแลขน

ซึ่งวิธีการดูแลขนสำหรับสัตว์เลี้ยงอย่างแร็กดอลล์นั้น ควรจะแปรงขนสัปดาห์ละ 2-3 ครั้ง โดยใช้หวีสแตนเลสในการหวีขนที่ตายแล้วออก เพราะถ้าหากไม่หวีออก ขนก็จะจับกันเป็นกระจุก และอย่าลืมหวีขนบริเวณส่วนขาของมันด้วน ซึ่งจะต้องใช้แปรงยางในการหวี เพื่อให้บริเวณนั้นเรียบและก็เพื่อขจัดขนที่ตายแล้ว โดยยังมีข้อควรระวังอีกอย่างคือ แมวแร็กดอลล์มีฮอร์โมนที่ผันผวนซึ่งจะส่งผลต่อความยาวของขน แต่ถ้าแมวที่เป็นหมันขนของมันจะนุ่มตลอดทั้งปี เนื่องจากไม่มีการผันผวนของฮอร์โมน