โดยปกติแล้วเราอาจจะหลงรักสุนัขสายพันธุ์หนึ่งด้วยหน้าตาน่ารัก ขนฟู ๆ หรือลักษณะนิสัยที่โดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ แต่ไม่ใช่กับ คอร์กี้ สุนัขที่หลายคนชื่นชอบพวกเขาจากบั้นท้ายที่ดูแล้วน่าตีสุด ๆ ยิ่งเวลาเดินสายก้นไปมายิ่งน่าหลงใหล บางคนตัดขนหางพวกเขาเป็นรูปหัวใจ ยิ่งทำให้น่ารักมากขึ้นเวลาเดิน แต่นอกจากบั้นท้ายที่เซ็กซี่แล้ว สุนัขสายพันธุ์นี้ยังมีเรื่องให้คุณได้ทำความรู้จักกับพวกเขาอีกมากมายเลยทีเดียว
ติดตามเรื่องราวอื่น ๆ ที่น่าสนใจ เพิ่มเติมได้ที่นี่
ทำความรู้จักกับคอร์กี้ ที่เป็นมากกว่าแค่สุนัขเฝ้าบ้าน
คอร์กี้ สุนัขที่สามารถปั้นให้เป็นดาวเด่นบนโลกออนไลน์ได้อย่างง่ายดาย เพราะพวกเขามาพร้อมกับความน่ารักน่าชังอย่างถึงขีดสุด หลายคนอาจยังไม่ทราบว่าพวกเขามี 2 สายพันธุ์ย่อย ประกอบไปด้วย
พ็อมโบรค เวล์ช ที่มีขนาดตัวค่อนข้างเล็ก น้ำหนักเฉลี่ยประมาณ 12.7 กิโลกรัม หูตั้งชันเป็นทรงสามเหลี่ยมแคบ ๆ หางสั้น และคาร์ดิแกน เวล์ช ที่มีน้ำหนักเฉลี่ยประมาณ 13.6 กิโลกรัม ใบหูกว้าง ตัวยาวและขาสั้น หางยาวเป็นพวงเหมือนกระรอก
ลักษณะที่โดดเด่นของคอร์กี้คือสีขน ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นสีน้ำตาลทองแดงตลอดทั้งตัว ยกเว้นบริเวณข้างในหู ใบหน้าตั้งแต่ใต้ดวงตาไปจนถึงท้อง จะเป็นสีน้ำตาลอ่อน ขาทั้ง 4 ข้างใส่ถุงเท้าเป็นสีน้ำตาลอ่อนเช่นกัน พวกเขามีดวงตากลมโตที่ดูใสซื่อเหมือนกับเด็ก จมูกและปากยื่นยาวออกมาคล้ายกับสุนัขจิ้งจอก
หลายคนเข้าใจผิดคิดว่าสุนัขสายพันธุ์นี้มีแค่สีเดียว แต่ความจริง ๆ แล้วพวกเขามีได้ทั้งสีน้ำตาลเข้มออกแดง สีเทาแกมเหลือง สีแทน และสีดำ เพียงแต่เป็นสีที่ไม่ค่อยได้รับความนิยม เราจึงไม่ค่อยมีโอกาสได้เห็นสีเหล่านี้ คอร์กี้มีอายุขัยเฉลี่ยประมาณ 12 ปีถึง 15 ปี แล้วแต่การเลี้ยงดูและสุขภาพของสุนัขแต่ละตัว
เผยความลับ ต้นกำเนิดและประวัติศาสตร์ของคอร์กี้
จากความน่ารักที่ได้พบเห็น ทำให้หลายคนอยากลองเลี้ยงคอร์กี้ดูสักครั้ง แต่นอกจากวิธีการเลี้ยงดูแล้ว เราจะพาคุณไปดูต้นกำเนิดของพวกมันด้วย พวกมันมาจากแคว้นเวลส์ในประเทศอังกฤษ ชื่อมีความหมายว่า สุนัขแคระ
ก่อนหน้านี้คนอาจจะไม่ค่อยรู้จักกับพวกเขา จนกระทั่งสมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 2 ชื่นชอบสุนัขพันธุ์นี้เป็นอย่างมาก จนมีสุนัขทรงเลี้ยงสายพันธุ์นี้ถึง 4 ตัว ทำให้พวกมันเริ่มเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกและได้รับความนิยมในการเลี้ยงมากขึ้นเรื่อย ๆ
ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 11 ปรากฏชื่อสุนัขสายพันธุ์เวล์ช แคทเทิล เป็นสุนัขที่ได้รับการพัฒนาสายพันธุ์มาเพื่อเลี้ยงทำงานในฟาร์มปศุสัตว์ สุนัขสายพันธุ์นี้ก็คือบรรพบุรุษของคอร์กี้ มีลักษณะลำตัวที่ยาวและขาสั้นเหมือนกัน ในอดีตพวกเขาต้องทำหน้าที่ต้อนฝูงวัว
นอกจากต้องรวดเร็วเพื่อวิ่งตามฝูงวัวให้ทัน พวกมันยังต้องมีความสามารถในการหลบหลีกการโจมตีของฝูงวัวอีกด้วย และจากขาที่สั่น พวกมันจึงสามารถวิ่งอยู่หลังวัวได้โดยที่ไม่ต้องกังวลว่าจะถูกเตะ
นอกจากนี้ยังสามารถกระโดดสูงจนขึ้นไปกัดจมูกวัวได้อีกด้วย ในภายหลังพวกมันเริ่มถูกนำเอามาใช้งานในการคุมฝูงม้าแคระและแกะ เนื่องจากมีความฉลาดหลักแหลม จึงสามารถฝึกสอนได้หลายคำสั่ง
เปิดคู่มือการเลี้ยงคอร์กี้ ฉบับสมบูรณ์
คอร์กี้เป็นสุนัขที่มีวิธีการดูแลไม่ยุ่งยาก ขอเพียงแค่เราเข้าใจนิสัยของพวกมันที่เต็มไปด้วยความกล้าหาญ มีพลังงานเหลือล้น คล่องแคล่วว่องไว แต่ก็เชื่อฟังคำสั่งเป็นอย่างดี มันจึงไม่ใช่สุนัขที่จะนั่งนิ่ง ๆ เรียบร้อยอยู่แต่ในบ้าน นอกจากนี้ก็ยังมีสัญชาตญาณของการเป็นสุนัขต้อนแกะอยู่อย่างเต็มเปี่ยม
การออกกำลังกายจึงเป็นสิ่งที่มีความสำคัญเป็นอย่างมาก เราต้องมีเวลาพาพวกเขาออกไปวิ่งเล่นเป็นประจำทุกวัน หรือใครที่มีพื้นที่ในบ้านมากพอจะปล่อยให้พวกเขาวิ่งเล่นออกกำลังในสวนก็ได้ ไม่เช่นนั้นพวกอาจเกิดความเครียดและทำลายข้าวของภายในบ้าน แถมยังเพิ่มความเสี่ยงในการมีพฤติกรรมก้าวร้าวอีกด้วย
ในส่วนของอาหาร คอร์กี้เป็นสุนัขที่มีแนวโน้มว่าจะอ้วนได้ง่าย เนื่องจากรูปลักษณ์ของพวกเขาดูอ้วน กลมและตันอยู่แล้ว แถมยังขาสั้น อาหารที่เหมาะสมจึงต้องเป็นอาหารที่อุดมไปด้วยโปรตีน มีสารอาหารทั้งแร่ธาตุและวิตามินที่ครบถ้วน พยายามหลีกเลี่ยงอาหารที่มีส่วนผสมของข้าวสาลี ข้าวโพด แป้ง และธัญพืชทั้งหลาย เพราะอาจทำให้พวกเขามีอาการแพ้ได้ แถมยังเป็นตัวการที่ทำให้พวกเขามีน้ำหนักเกินอีกด้วย
สำหรับปริมาณที่เหมาะสมในแต่ละวัน หากเป็นสุนัขโตเต็มวัยที่มีน้ำหนักตัวประมาณ 13 กิโลกรัม ควรได้รับพลังงานประมาณ 900 กิโลแคลอรี่ต่อวัน แนะนำให้ใช้เป็นอาหารเม็ดประมาณ 2 ถึง 2 ถ้วยครึ่งต่อ 1 วัน แบ่งออกเป็น 2 มื้อเช้าและเย็น ไม่ควรให้ในปริมาณที่มากกว่านี้ ถึงพวกเขาจะอ้อนคุณมากแค่ไหน แต่เราก็ต้องใจแข็งเข้าไว้ เพื่อสุขภาพที่ดีของสุนัขที่เรารัก
ติดตามเรื่องราวอื่น ๆ ของเหล่าสัตว์โลกแสนรู้ได้ที่ Animalkingdom.me
